taksim oda cafe, can sıkıntısı, istanbul

fena halde canım sıkkın; yazıya vurayım kendimi, belki geçer, ha!? 


*** 


taksimdeki mekanların içinde taksim oda cafe en sevdiğim, en rahat ettiğim, çantamı teslim ettiğim, az biraz zorlarsam evim gibi diyebileceğim bir-iki mekandan biriydi. biriydi diyorum çünkü kapanmadı ama taşındı; taksim hill otel'in 9. katında artık cafe. 


taksim hill otel sık gitmesem bile  haziran gezi eyleminde gaz bombasına maruz kaldıktan sonra kendime geldiğim, dinlendiğim ve terasından taksim meydan fotoğrafları 

çekmeye bayıldığım zaman zaman kahvaltı ettiğim bir yerdi, işte taksim hill otelinin 9.katındaki kahvaltı & yemek salonu şimdi aynı zamanda taksim oda cafe. 


geçen ay taksim oda cafenin önünden geçerken içerideki tadilatı görünce hazır istanbulda kimse kalmamışken yenileniyorlar diye düşünüp üstünde durmamıştım. geçen gün yine kapı duvar görünce biraz daha yaklaşıp ne oluyor diye anlamaya çalıştım. kapıda menü tabelasının üstünde bir şeyler yazıyordu; baktım; 9. katta hizmet veriyoruz, yazısını görünce girdim içeriye. selam sabahtan sonra gerçek çıktı ortaya. cafe kısmını devretmişler; bir takım hepimizin tahmin edeceği sebeplerden. 


mekanın meydandaki halini arayacağım, muhakkak. ancak ne yapalım istanbulda mekanlar özellikle taksim ve istiklal caddesindeki durumdan nasiplerini alıyor ve uzun soluklu olamıyorlar. 


üst katın manzarası güzel hatta çok güzel ama dediğim gibi meydana hakim olmak, orada soluklanıp eyleme devam etmek üzere meydana inmek bunlar çok güzeldi. 

yukarı taşınınca menü hafiflemiş. her iki manada da hafiflemiş; o kocaman kitap boyutundaki menüden ince iki yaprak menüye dönüşürken, et yemekleri azaltılıp salata ve makarnalara ağırlık verilmiş. eh ben de hafif bir şey yemek istiyorum deyince, tulum peynirli yeşil salatada karar kıldık. 

istanbul istanbul 


giderseniz şaşırmayın; 9. kata çıkın ve bu manzarada can sıkıntınızı atın. 


benim canım hala sıkılıyor, o başka